• April 27, 2024

De aandoening door aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) het kan in elk stadium van het leven voorkomen en wordt niet regelmatig tijdig gediagnosticeerd; daarom kan wie eronder lijdt, problemen krijgen geleerdheid gedrag, angst, depressie en zelfs verslavingen.

Het is een chronische neurobiologische aandoening waarbij genetische en omgevingsfactoren zijn betrokken. Het komt voort uit de hersenen, door disfunctie in neurale netwerken en door de verandering van neurotransmitters zoals dopamine (betrokken bij aandachts- en bewegingsprocessen) en noradrenaline (gerelateerd aan processen van aandacht, concentratie en geheugen).

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd: Aandachtstekort bij volwassenen

Geniet ten volle van het leven!

Volgens de Dr. Silvia Ortiz León, van de Afdeling Psychiatrie en Geestelijke Gezondheid van de Faculteit Geneeskunde van de UNAM, "Het is een aandoening die voornamelijk van genetische oorsprong is en een erfelijkheidsfactor heeft, dat wil zeggen dat als in het gezin iemand dit probleem heeft, het ook kan zijn dat andere familieleden ook lijden."

De belangrijkste symptomen die het karakteriseren zijn: aandachtstekort, hyperactiviteit en impulsiviteit. In Mexico lijden een miljoen 500 duizend kinderen in de leerplichtige leeftijd aan ADHD; en de Wereldgezondheidsorganisatie berekent dat ongeveer 5% van de kinderen er last van heeft en in de volwassen fase zal 50% van die kinderen het blijven presenteren.

De klinische diagnose van ADHD kan worden gesteld door de kinderarts, de specialist in de kinderpsychiatrie of de neuropaediater en wordt uitgevoerd volgens de criteria van de Internationale classificatie van ziekten van WHO CIE 10 en die van Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (DSM, voor zijn afkorting in het Engels).

De onderzoeker wees erop dat, volgens deze richtlijnen, een kind de diagnose krijgt wanorde moet ten minste 6 van de 9 symptomen van onoplettendheid, gedurende zes maanden en vóór zeven jaar, presenteren, hoewel hij voegde eraan toe dat, na internationale wetenschappelijke consensus, een andere beginleeftijd die momenteel in aanmerking wordt genomen voor adolescenten en volwassenen tussen 12 en 17 jaar oud.

De behandeling moet multimodaal zijn en bestaat uit het toedienen van stimulerende of niet-stimulerende geneesmiddelen, evenals psycho-educatie, waardoor ouders, kinderen en adolescenten worden geïnformeerd. tieners en volwassenen wat is gezegd lijden, wat zijn de manifestaties en de gevolgen van het niet behandelen ervan.

Ook de cognitieve therapie Individuele of groep-gedragstherapie wordt beschouwd als de meest effectieve niet-medicamenteuze interventie voor mensen met ADHD, hoewel het Dr. Silvia Ortiz verduidelijkt dat het geen farmacologische behandeling vervangt.

Video Geneeskunde: Ik beloof dat ik ten volle van het leven ga genieten (April 2024).