• Mei 1, 2024

Is het je overkomen dat je niets zegt, maar nog steeds realiseren anderen zich dat er iets mis is met jou? De boosdoeners kunnen de gebaren zijn die je maakt, die op onbewuste manieren jouw waarheid kunnen weerspiegelen emoties en voelen.

Volgens een onderzoek van de Universiteiten van de Balearen en Barcelona , menselijke communicatie is gebaseerd op een drievoudige basisstructuur: de verbale taal , de paralanguage en de kinesthesie, die precies de lichaamsbewegingen met communicatieve functie.

Voorbij de woorden

de lichaam spreekt en doet dit via posities die bewust of onbewust kunnen zijn, die informatie verschaffen over de geslacht, de stemming of wat je denkt. Het doet dit ook op manieren die voornamelijk worden geleerd of deel uitmaken van een sociaal ritueel in overeenstemming met de context van de situatie.

Echter, wat doen sommige van uw gebaren? Hier vertellen we je met informatie van Amerikaans instituut voor opleiding en onderzoek.

1. Gekruiste vingers. Geeft vijandigheid aan. Hoe meer de vingers worden aangedraaid, hoe groter de mate van verdediging kan zijn, zelfs tot u merkt dat de knokkels ze zijn zo wit van druk.

2. Kruis en hef de armen op. Met deze beweging, het gebied van de hart. Het is geen oorzaak-en-gevolgreactie, maar het is duidelijk dat hoe hoger de handen, hoe agressiever.

3. De duimen geven overheersing aan. Als de duim zich buiten het voorvak bevindt, wil je dat onbewust laten zien macht. Als het in de zak zit of uit de achterzak van de broek steekt, is de overheersing verborgen.

4. Handen dichtbij de mond. Weerspiegeling van het dragen van de borst van de moeder. geeft onveiligheid.

5. Kruis de armen. Het betekent meestal dat de persoon gesloten is. Beschermt het hartgebied

6. De ene arm kruist en houdt de andere vast. Dit gebaar wordt geïnterpreteerd als het zoeken naar zelfbeheersing.

7. Kantel het hoofd . Toon interesse

Gebaren zijn erg belangrijk in de non-verbale communicatie, daarom moet je zorgen voor de houding van handen, voeten en al het andere om verkeerde interpretaties te voorkomen of dat je spreker meer weet over het account op je het denken en voelen.