• Mei 4, 2024

Afwezigheidscrises zijn die seconden waarin een persoon zijn ogen verloren laat en aan een andere situatie denkt dan aan het moment waarop hij leeft.

Af en toe reageren ze mogelijk niet op een stimulus en komen ze alleen voor bij 2% tot 8% van de bevolking die aan epilepsie lijdt. Het komt vooral voor bij kinderen tussen 8 en 12 jaar oud, maar volwassenen kunnen ook last hebben van deze crises.

Hoe manifesteren ze zich?

Typische afwezigheid duurt slechts een paar seconden, waarbij volledig herstel snel en zonder de aanwezigheid van aanhoudende verwarring optreedt.

Deze stuiptrekkingen manifesteren zich als afleveringen van een vast blik of "afwezigheden" tijdens welke een stopzetting van de activiteit of spraak van het kind plaatsvindt.

De "afleveringen" kunnen weinig of zeer frequent zijn, het kan voorkomen dat de afleveringen meerdere keren in een korte tijd worden herhaald. Tot honderden aanvallen kunnen zich op een enkele dag voordoen en kunnen weken of maanden duren voordat ze worden gedetecteerd.

Deze aanvallen kunnen interfereren met schoolprestaties en leren of de uitvoering van werk op het werk, in het geval van volwassenen.

Tekenen en symptomen

• Veranderingen in spieractiviteit.
• Geen beweging
• Onhandigheid met de handen.
• Tremor van de oogleden.
• Lippen likken
• Kauwen.
• Veranderingen in de bewustzijnsstaat.
• Afwijkende blikafleveringen (onvrijwillig)
• Gebrek aan bewustzijn over de omringende ruimte.
• Plotselinge onderbreking van bewuste activiteit (beweging, spraak, etc.)
• Volledig herstel van de bewustzijnsstaat, zonder verwarring.
• Abrupt begin van aanvallen, die soms slechts enkele seconden duren.
• Er is geen geheugen voor de convulsie.

Video Geneeskunde: Megatrends: ingrijpend, maar ook ongrijpbaar? Hoe beïnvloeden ze het milieu in Vlaanderen? (Mei 2024).