• April 25, 2024

Na onderzoek van de schade van pesten , de wetenschappers ontdekten dat er in het menselijk brein een hechte relatie is in de manier waarop sociale afwijzing en fysieke pijn worden waargenomen.

In een experiment gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift pijn , onderzoekers identificeerden de "pijngrens" van mensen onder normale omstandigheden; later namen ze deel aan een virtueel spel in teams, waarbij een aantal van hen opzettelijk geheel of gedeeltelijk werden uitgesloten van het spel.

Het onderwerp kon zich gedeeltelijk buitengesloten voelen wanneer slechts af en toe de bal arriveerde, of helemaal omdat de bal nooit arriveerde. In de laatste seconden voor het einde van het spel werd opnieuw een meting van de "pijngrens" gemaakt.

Het is niet verrassend dat mensen die zich buitengesloten voelen van het spel gemiddeld 67% meer sociale spanning ervaren.

Nog verrassender was dat dezelfde mensen onder sociale spanning meldden dat ze een hoger niveau van hadden fysieke pijn , door opnieuw de "drempel tot pijn" -test toe te passen als het spel eenmaal is afgelopen, waarmee een directe relatie wordt aangetoond tussen de ervaring van sociale pijn en de perceptie van fysieke pijn.

De hersenen van de tiener

Adolescentie is een periode van hermodellering van de hersenen. Neurale verbindingen worden gevestigd; Als je iets leuk vindt, door het te herhalen, versterk je de circuits. Op dezelfde manier kunnen herhaalde negatieve emoties het versterken angst of pijncircuits .

In dit stadium zijn de niveaus van dopamine, gerelateerd aan plezier en verslaving, lager, maar de snelheid van afgifte is groter dan in andere levensfasen; vooral nieuwe ervaringen stimuleren de afgifte van dopamine.

Net als in de dierenwereld moeten adolescenten in de toekomst onafhankelijk worden van hun ouders om een ​​eigen familiegroep te vormen; Tegelijkertijd moet hij zich beschermd voelen, dus tijdens de adolescentie wordt de gehechtheid overgedragen aan de leeftijdsgenoten.

Dit gevoel bij de groep te horen is zo belangrijk dat adolescenten soms geleerde waarden of hun eigen veiligheid kunnen opofferen zolang ze zich niet buitengesloten voelen; Om deze reden is pestschade meer uitgesproken op deze leeftijd.

Effecten van pesten op de hersenen

Lverbale agressie isolatie of constant misbruik, tegenwoordig pesten genoemd, kan een onuitwisbare indruk achterlaten in het brein van de tiener, omdat zoals we hebben vermeld, het een fase van groei en ontwikkeling is.

Pesten kan een verandering in neurotransmitterniveaus bij de adolescent veroorzaken en zelfs leiden tot veranderingen in de connectiviteit van de hersenen. Deze neurale "littekens" lijken erg op die van kinderen die het slachtoffer zijn geworden van misbruik of zelfs seksueel misbruik.

Omdat de Neurowetenschappen dat hebben aangetoondHet brein zet zijn ontwikkeling voort tijdens de kindertijd en de adolescentie en de fysiologische schade die pesten kan veroorzaken, vandaag is onthuld dat pesten, meer dan normaal gedrag op het schoolplein, eigenlijk een ernstige vorm van kindertrauma is.

Deze perspectiefverandering moet op alle niveaus een reactie zijn, waarbij ouders, adolescenten en schoolinstellingen betrokken zijn. We moeten opnieuw de manier beoordelen waarop we uitgesloten adolescenten benaderen of degenen die constant agressief zijn. Tegenwoordig kunnen we er rekening mee houden dat het niet alleen een kwestie van schoolgedrag is, maar ook een medisch probleem is.